Choć przewlekła choroba nerek w stadium ich schyłkowej niewydolności jest schorzeniem ciężkim, istnieją skuteczne metody jej leczenia. Do najlepszych należy przeszczepienie nerki. Dzięki temu zabiegowi pacjent może powrócić niemal do pełni zdrowia. W przypadku przeciwwskazań do transplantacji lub gdy chory nie wyraża zgody na taki zabieg, stosuje się dializoterapię. Nasz wykwalifikowany, pełen empatii i troski zespół pomoże Ci w zrozumieniu choroby i wyborze odpowiedniego sposobu leczenia. Jeśli będą to zabiegi dializoterapii, oto jakie masz możliwości w DaVita.

Hemodializa

To zabieg oczyszczania krwi z toksyn i zbędnych elementów przemiany materii oraz usuwania nadmiernej ilości wody nagromadzonej w organizmie w wyniku nieprawidłowego działania nerek.

Podczas hemodializy krew pacjenta wielokrotnie pobierana jest do dializatora (który jest kluczowym elementem aparatu, tzw. sztucznej nerki), oczyszczana w nim i z powrotem przetaczana do układu krążenia. W organizmie człowieka znajduje się średnio od 4 do 5 litrów krwi. W trakcie hemodializy w danym momencie poza organizmem pacjenta pozostaje około 300-400 ml.

Aby krew mogła zostać oczyszczona w dializatorze i w tej postaci powrócić do ustroju, wcześniej pacjent musi mieć wykonany odpowiedni dostęp naczyniowy. Może to być: przetoka tętniczo-żylna, przetoka z użyciem protezy naczyniowej lub cewnik naczyniowy umieszczony w jednej z żył centralnych. Najlepszym dostępem, bo najbezpieczniejszym i najtrwalszym, jest przetoka tętniczo-żylna z naczyń własnych.

Przed każdym zabiegiem hemodializy pielęgniarka sprawdza podstawowe parametry życiowe pacjenta (ciśnienie tętnicze i czynność serca) oraz waży pacjenta, aby ocenić zmianę kumulacji wody od ostatniego zabiegu. Następnie pacjent podłączany jest do odpowiednio dla niego zaprogramowanego aparatu sztucznej nerki. Zabieg trwa najczęściej około 4 godzin. Wykonywany jest zwykle 3 razy w tygodniu.

Hemodiafiltracja

Jest to odmiana hemodializy, która jest polecana osobom z chorobami układu krążenia. Jej stosowanie jest szczególnie ważne u osób ze współistniejącą niewydolnością serca. Ta forma terapii, jak pokazują badania, ma też większy niż klasyczna hemodializa potencjał do usuwania niektórych toksyn mocznicowych.

Dializa otrzewnowa

Dializa otrzewnowa polega na usuwaniu toksyn mocznicowych przez błonę otrzewnową, która wyściela jamę brzuszną (otrzewnową) i znajdujące się w niej narządy. Do jamy brzusznej (przez wcześniej wszczepiony przez chirurga nieduży cewnik) wprowadza się specjalny płyn, tzw. dializat.

Płyn ma tak dobrany skład chemiczny, aby przenikały do niego z krwi substancje, które powinny być usunięte (np. mocznik, potas, fosforany) i jednocześnie, aby z płynu do krwi wchłaniały się substancje potrzebne do wyrównania kwasicy metabolicznej. Dializat zawiera też substancje, dzięki którym uzyskuje się odpowiednie odwodnienie chorego.

Pacjent samodzielnie wpuszcza i wypuszcza płyn 3-5 razy na dobę lub korzysta ze specjalnego aparatu, tzw. cyklera. Cykler jest programowany tak, aby 4- 8 razy w ciągu nocy, podczas snu, wymienić płyn dializacyjny, co trwa od 8 do 10 godzin. Rano pacjent odłącza aparat, zamyka cewnik zatyczką i funkcjonuje bez dodatkowych obciążeń.

Dializę otrzewnową wykonuje się codziennie – ręcznie w dzień lub w nocy z użyciem cyklera.

O tym, która metoda leczenia jest najwłaściwsza, decyduje lekarz z pacjentem po omówieniu wszystkich plusów i minusów każdej z metod w jego przypadku.