Kłębuszkowe zapalenie nerek to grupa chorób, w których dochodzi do rozwoju procesu zapalnego w kłębuszkach nerkowych i w konsekwencji - do nieprawidłowego funkcjonowania nerek. W obrębie kłębuszków nerkowych gromadzą się komórki zapalne (limfocyty i leukocyty) i białka krwi (przeciwciała). Skutkuje to nadmiernym namnażaniem się prawidłowych komórek kłębuszka nerkowego. Proces zapalny może mieć charakter ostry i przemijający, zwykle kończy się pełnym powrotem do zdrowia (dzieci i młodzież). Może też przebiegać w sposób przewlekły, postępować powoli (trwa latami) i powodować stopniową destrukcję kłębuszka nerkowego i narastające objawy niewydolności nerek.

Przyczyną kłębuszkowego zapalenia nerek jest zaburzona funkcja układu odpornościowego - autoagresja skierowana na własne, zdrowe kłębuszki nerkowe.

Choroba może dotyczyć tylko nerek - wówczas rozpoznajemy pierwotne kłębuszkowe zapalenie nerek lub może wynikać z choroby innych narządów - wtedy mówimy o wtórnym kłębuszkowym zapaleniu nerek.

Kłębuszkowe zapalenie nerek często przebiega bezobjawowo, a nieprawidłowości pojawiają się jedynie w badaniu ogólnym moczu, w którym stwierdza się obecność białka i nieprawidłowy osad moczu. Zdarza się, że chory obserwuje nadmierne pienienie się moczu, zmianę jego zabarwienia na kolor różowy/czerwony, która nie posiada uchwytnej przyczyny, czuje ból w okolicach lędźwiowych, rozwija się u niego nadciśnienie tętnicze. W sytuacji, gdy choroba przebiega w sposób ciężki, mogą występować obrzęki twarzy i kończyn dolnych, znaczny wzrost ciśnienia tętniczego, zmniejszenie ilości oddawanego moczu. Podejrzenie kłębuszkowego zapalenia nerek zawsze wymaga rozszerzonej diagnostyki, która obejmuje badania laboratoryjne, badania obrazowe np. USG oraz biopsję nerki.

Na podstawie wykonanych badań, po ustaleniu pełnego rozpoznania podejmuje się stosowne leczenie. Biorąc pod uwagę, że istnieją różne odmiany tej choroby, leczenie każdej z nich przebiega inaczej.

Efektem leczenia może być całkowity powrót do zdrowia (zwykle po ostrym KZN), remisja choroby lub brak efektu leczenia skutkujący dalszym powolnym uszkadzaniem struktur nerek i rozwojem ich niewydolności prowadzącym do konieczności podjęcia leczenia nerkozastępczego (hemodializa, dializa otrzewnowa, transplantacja nerki). Osoby, u których rozpoznano kłębuszkowe zapalenie nerek wymagają stałej i długoterminowej opieki nefrologicznej.