Skrót eGFR- szacunkowy wskaźnik filtracji kłębuszkowej (z j. ang. estimated glomerular filtration rate) oznacza wielkość przesączania kłębuszkowego w nerkach i jest najważniejszym wskaźnikiem służącym do oceny czynności wydalniczej nerek. Jest sumą czynności wszystkich kłębuszków nerkowych, których w jednej nerce znajduje się od 0,6 do 1,2 mln.

Wskaźnik eGFR służy do oceny czynności nerek jako badanie przesiewowe. U osób z przewlekłą chorobą nerek wskazuje stopień rozwoju choroby.

Wartość eGFR oblicza się ze specjalnych wzorów. Istnieje ich kilka: wzór Cockcrofta- Gaulta, MDRD, CKD-EPI, Schwartza. Parametrami branymi pod uwagę w wyliczeniach są: stężenie kreatyniny, wiek, płeć, rasa, masa ciała, wysokość. Obecnie powszechnie stosuje się wzór MDRD, w którym poza stężeniem kreatyniny uwzględnia się wiek, płeć oraz rasę pacjenta.

Coraz częściej wartość eGFR wyliczana jest przez laboratoria oznaczające stężenie kreatyniny w surowicy i ta wartość jest podana na wyniku badania wraz ze stężeniem kreatyniny.

Za prawidłowe uznaje się eGFR ≥90 ml/min/1,73 m2. Wartości mniejsze wymagają oceny lekarskiej i właściwej ich interpretacji.

Na wielkości eGFR opiera się klasyfikacja stopnia zaawansowania przewlekłej choroby nerek:

Kategoria PCHN eGFR Nazwa opisowa G1 ≥90 prawidłowe lub zwiększone GFR G2 60–89 niewielkie zmniejszenie GFR G3a 45–59 zmniejszenie GFR między niewielkim a umiarkowanym G3b 30–44 zmniejszenie GFR między umiarkowanym a ciężkim G4 15–29 ciężkie zmniejszenie GFR G5 <15 schyłkowa niewydolność nerek